Անուն Ազգանուն | Գումարի չափը |
---|---|
Misak Sargsian | 100000.00 AMD |
Իդա Ենգոյան | 20000.00 AMD |
Hamo Jeretsian | 200000.00 AMD |
Անանուն նվիրաբերություն | 7777.00 AMD |
Անանուն նվիրաբերություն | 2000.00 AMD |
Արեգ Զոհրաբյան | 100000.00 AMD |
Անանուն նվիրաբերություն | 100000.00 AMD |
Misak Sargsian | 60000.00 AMD |
Misak Sargsian | 50000.00 AMD |
Անանուն նվիրաբերություն | 10000.00 AMD |
Անանուն նվիրաբերություն | 2000.00 AMD |
Anna-Sona Minasyan | 80000.00 AMD |
Անանուն նվիրաբերություն | 2000.00 AMD |
Նայիրի Թնկրյան | 40000.00 AMD |
Անանուն նվիրաբերություն | 5000.00 AMD |
Թամարա Գևորգյան | 50000.00 AMD |
Sona Hovagimian-Minasyan | 80000.00 AMD |
Anahit Marutyan | 20000.00 AMD |
Anna Minasyan | 80000.00 AMD |
Vahan Pokhsraryan | 10000.00 AMD |
Անանուն նվիրաբերություն | 100.00 AMD |
Anzhela | 10000.00 AMD |
Անանուն նվիրաբերություն | 10000.00 AMD |
Անանուն նվիրաբերություն | 10000.00 AMD |
Vrezh Papazyan | 1999.00 AMD |
Arev | 5000.00 AMD |
Anna Amirkhanyan | 125000.00 AMD |
Անանուն նվիրաբերություն | 10000.00 AMD |
Arev | 5000.00 AMD |
Անանուն նվիրաբերություն | 100.00 AMD |
Անանուն նվիրաբերություն | 10000.00 AMD |
Sofiya Bagdasaryan | 10000.00 AMD |
Անանուն նվիրաբերություն | 100.00 AMD |
Անանուն նվիրաբերություն | 1000.00 AMD |
Elisabeth Boursalian | 200000.00 AMD |
Անանուն նվիրաբերություն | 1000.00 AMD |
Ida Yengoyan | 25000.00 AMD |
Անանուն նվիրաբերություն | 100.00 AMD |
Անանուն նվիրաբերություն | 100.00 AMD |
Շիրակի մարզի հնամենի Խարկով, հիմա արդեն ամբողջովին լքված գյուղին շրջապատող, սահմանային գոտում հազարավոր հեկտար վարելահողեր տասնամյակներ շարունակ անմշակ են: Նաև հսկայածավալ արոտավայրեր չեն օգտագործվում: Ախուրյան գետի ջրերից էլ մի բաժակ ջուր անգամ չի տրվում այդ չորային կլիմա ունեցող գյուղերի, խարկված ու ծարավ դաշտերին: Նույնիսկ գյուղացիկ իրենց տան դռներում փոքրիկ բանջարանոցներ հիմնելու համար ոռոգման ջուր չունեն:
Այդպես էլ անհասկանալի է մնում, թե ինչու է փշալարերը մի դեպքում հենց գետի եզրով անցնում, իսկ մյուս դեպքերում, ասենք Անիի դիմաց՝ մինչև 5-6 կիլոմետր խորությամբ, փակված են նաև համեմատաբար լավ արոտավայրերը և մոտակա կիսադատարկ գյուղերի բնակիչները իրենց անասուններին չեն կարողանում տանել այդ արոտները: Բնականաբար սահմանային խիստ ռեժիմի, քարուքանդ, անանցանելի ճանապարհների պատճառով նույնիսկ այդ անջրդի դաշտերում շատերը խուսափում են հացահատիկ մշակել: Օրվա ցանկացած ժամին դաշտերում աշխատելն արգելված է: Ստացվել է այնպես, որ սանհամանային այդ հսկայածավալ տարածքներից դուրս, ոչ նորմալ արոտ կա, ոչ էլ ջուր: Ի դեպ գետի մյուս ափին՝ Թուրքիայի կողմից որևէ արգելք չկա և նրանց անասունները ազատ օգտվում են գետի ջրերից:
Այդ գյուղերի ոչխարները կերի պակասի պատճառով, կարծես նապաստակների չափի լինեն, իսկ կովերը սովից քարերն են կրծում: Անի համայնքի, սահմանի երկայնքով գտնվող գյուղերի միակ փրկությունը կամ փշալարերի տեղափոխումն է դեպի Ախուրյան գետը, կամ սահմանային ռեժիմի փոփոխությունն ու մարդկանց անարգելք մուտքի հնարավորության ընձեռնումն է:
Հ.Գ. Այստեղ չխոսեցի Անին տեսնելու և այդ գործոնը տուրիստական նպատակներով օգտագործելով շրջակա գյուղերի զարգացման հնարավորությունների մասին, այդ թեմայի շուրջ տասնամյակ շարունակ գրում և խոսում եմ...
Կայքի հոդվածների մասնակի կամ ամբողջական մեջբերումներ անելիս հղումը պարտադիր է: Հոդվածներում արտահայտված կարծիքները պարտադիր չէ, որ համընկնեն «Շիրակ կենտրոնի» տեսակետի հետ: Գովազդների բովանդակության համար կայքի խմբագրակազմը չի կրում պատասխանատվություն: