Անուն Ազգանուն Գումարի չափը
Sofiya Bagdasaryan 10000.00 AMD
Misak Sargsian 100000.00 AMD
Անանուն նվիրաբերություն 50000.00 AMD
Tiroui Melkonian 100000.00 AMD
Tiroui Melkonian 81.00 AMD
Hamo Jeretsian 100000.00 AMD
Rima Aivazian 120000.00 AMD
Jack and Anny Yaghdjian 100000.00 AMD
Jack and Anny Yaghdjian 100000.00 AMD
Անանուն նվիրաբերություն 5000.00 AMD
Անանուն նվիրաբերություն 10000.00 AMD
Misak Sargsian 100000.00 AMD
Իդա Ենգոյան 20000.00 AMD
Hamo Jeretsian 200000.00 AMD
Անանուն նվիրաբերություն 7777.00 AMD
Անանուն նվիրաբերություն 2000.00 AMD
Արեգ Զոհրաբյան 100000.00 AMD
Անանուն նվիրաբերություն 100000.00 AMD
Misak Sargsian 60000.00 AMD
Misak Sargsian 50000.00 AMD
Անանուն նվիրաբերություն 10000.00 AMD
Անանուն նվիրաբերություն 2000.00 AMD
Anna-Sona Minasyan 80000.00 AMD
Անանուն նվիրաբերություն 2000.00 AMD
Նայիրի Թնկրյան 40000.00 AMD
Անանուն նվիրաբերություն 5000.00 AMD
Թամարա Գևորգյան 50000.00 AMD
Sona Hovagimian-Minasyan 80000.00 AMD
Anahit Marutyan 20000.00 AMD
Anna Minasyan 80000.00 AMD
Vahan Pokhsraryan 10000.00 AMD
Անանուն նվիրաբերություն 100.00 AMD
Anzhela 10000.00 AMD
Անանուն նվիրաբերություն 10000.00 AMD
Անանուն նվիրաբերություն 10000.00 AMD
Vrezh Papazyan 1999.00 AMD
Arev 5000.00 AMD
Anna Amirkhanyan 125000.00 AMD
Անանուն նվիրաբերություն 10000.00 AMD
Arev 5000.00 AMD
Անանուն նվիրաբերություն 100.00 AMD
Անանուն նվիրաբերություն 10000.00 AMD
Sofiya Bagdasaryan 10000.00 AMD
Անանուն նվիրաբերություն 100.00 AMD
Անանուն նվիրաբերություն 1000.00 AMD
Elisabeth Boursalian 200000.00 AMD
Անանուն նվիրաբերություն 1000.00 AMD
Ida Yengoyan 25000.00 AMD
Անանուն նվիրաբերություն 100.00 AMD
Անանուն նվիրաբերություն 100.00 AMD

ՇՆՈՐՀԱԿԱԼՈՒԹՅՈՒՆ ՀԱՆԳԱՆԱԿՈՒԹՅԱՆ ՀԱՄԱՐ
THANK YOU FOR CHARITY

Բարեգործության պատուհան / Charity window

Ցանկանում եք՞ կատարել անանուն նվիրաբերություն
Do you want to make a donation anonymously?
10,000 20,000 50,000 100,000 200,000

Գյուղերի համար դպրոցների առկայությունը իրապես կյանքի, ապրել- մեռնելու հարց է 2020-01-15   1313     

Գյուղերի համար դպրոցների առկայությունը իրապես կյանքի, ապրել- մեռնելու հարց է

Շիրակի մարզի համեմատաբար աղքատ գյուղերը համարվում են Հայ-թուրքական սահմանի երկայնքով մեկ սփռված, Անիի նախկին ենթաշրջանի գյուղերը: Պատճառները բազում են՝ վարելահողերը գրեթե ամբողջովին անջրդի են, անասունների համար արածելու կանաչապատ տարածքները սակավ են և այլն: Իրավիճակի փոփոխությանը կարող է նպաստել, եթե այդ՝ Անի մայրաքաղաքին մերձակա, պատմաճարտարապետական անկրկնելի հուշարձաններով հարուստ գյուղերի և Ախուրյանի հսկա ջրամբարի սահմանային ռեժիմները թեթևացվեն և սահմանի փշալարերը տեղափոխեն, միջհամայնքային ճանապարհները նորոգվեն, աշխատատեղեր ստեղծվեն և այլ կտրուկ ու արմատական գործողություններ իրականացվեն…:

Ինչևիցե, հիմա չեմ ուզում խորանալ այդ գյուղերը աղքատությունից դուրս բերելու թեմայի մեջ: Այս պահին ասելիքս այլ է: Ուրեմն այն գյուղերի համար դպրոցների առկայությունը կյանքի հարց է, իրապես՝ ապրել- մեռնելու նման մի բան է: Դրա վառ օրինակը մահացած Խարկով գյուղն է, երբ դպրոցը փակելուն պես, այն ամբողջովին դատարկվել է և հիմա երբեմնի առատ ու գեղեցիկ գյուղում միայն փլատակներ են և գերեզմանոց: Անիի ենթաշրջանի գրեթե բոլոր գյուղերը ունեն դեռևս խորհրդային տարիներին կառուցված, տիպային, մեծ, ամուր ու լուսավոր շենքեր, որոնցից շատերը հետերկրաշարժյան տարիներին ամրացվել և նորոգվել են: Բայց անցած տասնամյակների ընթացքում մաշվել են ու նորոգման կարիք ունեն, հատկապես դռներն ու պատուհանները, կտուրները կամ ջեռուցման համակարգերը: Նախորդ ամիսներին երբ մի բարեգործական ծրագրով անցնում էինք այդ գյուղերի դպրոցներով, գյուղերից մեկի դպրոցում էլ նկատեցինք, որ 7 մեծ դռներից առնվազն 6-ը պարդադրված մեխել են, որովհետև փտել ու շարքից դուրս էին եկել իսկ բացել փակելու դեպքում փայտե հին դռները պարզապես կարող էին ընկնել աշակերտների վրա: Անշուշտ երկրաշարժի դաժան դասերը վերապրածներիս համար հասկանալի է, թե ինչ վտանգներ կարող են բերել դպրոցի մեխած դռները…

Մի խոսքով այդ մասին պատմեցի Ամանորի տոներին «Շիրակ կենտրոնում» գտնվող, մեր լավագույն բարեկամներից Փերյան ամուսիններին: Նրանք անմիջապես կարողացան դպրոցի 6 մեծ դռները փոխելու և նոր դռներ տեղադրելու համար անհրաժեշտ գումարը հայթայթել, որը նվիրաբերեցին երկու ամերիկաբնակ նվիրյալ հայեր՝ Zareh Kocharian և Serge Gharakhanian:

Այս պահին գյումրեցի լավագույն վարպետները պատրաստում են դռները և հավանաբար մի քանի օրից այդ գյուղի դպրոցը կունենա նոր ու ամուր եվրոդռներ:

Շնորհակալ եմ մեր լավագույն բարեկամներ՝ Kocharian, Gharakhanian և Perian ընտանիքներին:

Կայքի հոդվածների մասնակի կամ ամբողջական մեջբերումներ անելիս հղումը պարտադիր է: Հոդվածներում արտահայտված կարծիքները պարտադիր չէ, որ համընկնեն «Շիրակ կենտրոնի» տեսակետի հետ: Գովազդների բովանդակության համար կայքի խմբագրակազմը չի կրում պատասխանատվություն: