ԱՌԱՋԱՐԿՈՒԹՅՈՒՆ 2010-08-19   1561

  Գյումրու մշակութային կյանքի մասին

Անշուշտ Գյումրին եղել է մշակութային քաղաք և  գյումրեցիներս իրավացիորեն ենք մշտապես հպարտացել  Իսահակյանով ու Շիրազով, Մհեր Մկրտչյանով ու էլի շատ ու շատ մեծերով:  Սակայն ամենևին էլ պետք չէ տարվել հպարտության մոլուցքով ու մոռանալ, որ թեև ծնունդով գյումրեցի անվանի գրողները, արվեստի և մյուս գործիչները քաղաքին պատիվ են բերում, բայց լոկ նրանցով չի որոշվում քաղաքի դեմքը: Գյումրիի  և առհասարակ, յուրաքանչյուր քաղաքի իրական դեմքն առաջին հերթին որոշվում է փաստացի բնակիչներով:

Ուստի եկեք մի պարզ  ճշմարտության  հետ հաշվի նստենք, որ քաղաքների իմահացության գլխավոր պատճառը հոգեկան աղետն է՝ հուսահատությունն ու հուսալքումը, որը բնակչությանը ստեղծագործելու և աշխատելու վերջին հնարավորությունից զրկելով մատնում է անտարբերության, իսկ վերջինս էլ երես թեքելով հայրենիքից, սեփական սրբություններից ու ազգային երազանքներից դիմում է զանգվածային արտագաղթի:

Մենք համոզված ենք, որ  Գյումրիի վերածննդի լավագույն ճանապարհներից մեկը այն կրկին մշակութային քաղաքի վերածելն է:

Անշուշտ այդ նպատակով անհրաժեշտ է համապատասխան մասնագետների լուրջ ուսումնասիրություններ և վերլուծություններ: Մենք մեր կողմից մեր քաղաքի ղեկավարներին, մշակույթի ոլորտի մարդկանց և երաժշտական համույթներին ուզում ենք անել մի` առաջին հայացքից անլուրջ թվացող առաջարկություն:

Որևէ գյումրեցու համար գաղտնիք չէ, որ մեր քաղաքի բնակչության և հյուրերի համար  մշակութային կյանքը սահմանափակվում է կենտրոնական հրապարակում երեկոյան ժամերին երաժշտության տակ ճեմելով: Այսինքն հենց հասարակությունը ինքն է իր ժամանցն ու հանգիստը կազմակերպելու առումով ընտրել է հնարավոր տարբերակներից ամենահաճելին: Այդ դեպքում պատկան մարմիններին ինչն է խանգարում այն առավել զարգացնել, մասնաորապես ձայնագրային երաժշտությունը փոխարինելով կենդանի կատարումներով: Յուրաքանչյուր ոք, ով գոնե մեկ անգամ ուշ երեկոյան ժամերին այցել է կենտրոնական հրապարակ կհաստատի, որ այնտեղ հավաքվում է հոծ բազմություն: Իսկ եթե կենդանի կատարումներ լինեն հավաքվածների թիվը հաստատ կկրկնապատկվի: Դա նշանակում է, որ երաժշտական համույթների համայնքային բյուջեից վճարման խնդիր էլ չի առաջանա, քանզի արտերկրի փորձի տեղայնացմամբ հենց երաժիշտները կարող են նվիրատվություններ հավաքել: Կստացվի, որ միաժամանակ և մեր երաժշտական համույթները գումար կվաստակեն, և ճանաչելի կդառնան, իսկ հասարակությանն էլ կտրամադրվի իրոք մշակութային երեկոներ: Կարծում ենք Գյումրու քաղաքային և մարզային իշխանությունները կխորհեն մեր այս առաջարկության վրա: